بازگشت به صفحه نخست



 

"فروش داروی مرگ آور به آسیا"


برگردان ناهید جعفرپور
5.10.2004
در هفته گذشته در کانال تلویزیونی "و د ر"آلمان فیلمی با نام "فروش مرگ آور" پخش گردید. در این فیلم گزارشی ساخته اگموند کوخ نشان داده شد که با وجود اینکه کنسرو های خون آلوده به ویروس ایدز در آمریکا ممنوع گشته بودند اما شرکت وابسته به کنسرن داروئی بایر آنان را به آسیا صادر نموده است.
سان فرانسیسکو/ کالیفرنیادر سال 1985 صحنه نمایش رسوائی داروئی بود که تا کنون نظیر آن وجود نداشته است. امروز بعد از دو دهه از گذشتن این رسوائی پرونده های سری این کنسرن در سطح گسترده ای افشا گردیده است. اکنون کسانی که از مرگ نجات یافته اند میتوانند بر علیه این کنسرن اعلام جرم نمایند. " گوتر لابوراتوریس" شرکت صد در صد وابسته به کنسرن داروئی بایر( کنسرنی که آسپرین بایر را بیرون میدهد) آنزمان در سراسر آمریکا مراکز جمع آوری خون دایر نموده بود و سپس بعد از گرفتن پلاسمای این خون های آلوده با آن داروهای مختلف تولید می نمود. زمانی که بیماری ایدز بطور سریع السیر در آمریکا شروع به گسترش نمود با گرفتن این خون ها این بیماری درون کپسول قرص ها ی داروئی چون خوره بجان مردم افتاد.
هونگ کنگ: طلوع خورشید در سانفرانسیسکو به مفهوم غروب خورشید در آسیا است. در بخش وان چای دفتر مرکزی شرکت تولید داروی گوتر وابسته به کنسرن داروئی بایر قرار گرفته است. دیر وقت است. ریموند هوی مدیر شرکت با روئسای شرکت در حال تلفن کردن است. او از آنان می خواهد که برای بیماران هونگ کونگی تولیدات داروئی مطمئن فرستاده شود. او زمزمه میکند " باز هم". این کارمند چینی از اینکه ماه هاست که مجبور است کالاهای آلوده به ویروس ایدز را در هنگ کنگ بفروشد نگران است. در سانفرانسیسکو بعد از این تلفن مدیر صادرات شرکت در دفترش یادداشت می نماید" روز دوشنبه قبل از ظهر ساعت 1 شب به وقت هنگ کنگ تلفنی به من شد از سوی ریموند هو ریموند او نگران بود که ................".
برخی از پزشکانی که از ایالات متحده آمریکا به هنگ کنگ بر گشته اند ، ابراز نموده اند که "... آنطور که معلوم شده است شرکت داروئی گوتر مازاد بر تولیدات خود را که در انبار ها نگه داشته میشدند و به ویروس ایدز آغشته بودند را به کشور های در حال توسعه صادر نموده است ....... و آنطور که معلوم است بازاری در آسیا وجود ندارد که این مواد داروئی آغشته به آن وارد نشده باشد".
تون توماس پریزیدنت اسبق " آلپا تراپویتز" میگوید:" اگر این ماده وارد جریان خون انسان گردد، ویروس نامبرده به بیست شکل مختلف در خون عمل خواهد نمود که باعث مرگ بیمار خواهد شد. اول از طریق تغییر حالات پوست و بعد از طریق تغییر سلول های حفاظتی بدن در خون ، سل و سرطان و ... چگونه میتوان ادعا نمود که این مواد داروئی تنها مشکل سازند. این ویروس کشنده است و تمامی بیمارانی که از آن استفاده نموده اند هلاک خواهند شد".
در نوامبر سال 1984 در جلسه ای در سانفرانسیسکو چنین تصمیم گیری میشود:" ما مقدار بسیار زیادی از این دارو ها در انبار ها داریم باید تلاش شود که این تولیدات بفروش برسند".
بعد از تماس ها و جلسات مختلف تصمیم گرفته میشود محصولات آلوده داروئی در بازار های آسیا به فروش رسد ولی قرار گذاشته میشود که پرونده ها بطوری سری محافظت گردند و همینطور هم شد اما در اثر یک پروسه دادگاه پرونده ها علنی گشت. ولی در هر حال کنسرن به منفعت خود از فروش مواد داروئی دست یافته بود. از مارس 1984 این کنسرن دو نوع دارو تولید می کند که نوع جدیدش سالم است و تنها به بازار های اروپا و آمریکا راه پیدا نموده اند اما دارو های قدیمی به کشور های توسعه نیافته وارد می شوند..
در پائیز سال 2003 قربانیان این فاجعه همدیگر را پیدا نموده و به دادستانی آمریکا بر علیه این کنسرن اعلام جرم نمودند. آخر ماه مه 2004 وکلای کالیفرنیا به نمایندگی از 35 نفر از قربانیان و خانواده هایشان بر علیه کنسرن بایر اعلام جرم نموده و درخواست خسارت نمودند. تا کنون از تعداد قربانیان اطلاعی در دست نیست. آنچه اما معلوم است که این کنسرن میلیون ها دلار سود از فروش این دارو های مرگ آور به جیب زده است. کنسرن بایر در پروسه دادگاه منکر این واقعیت ها گشته است و اعلام نموده است که از مردن این قربانیان توسط ویروس ایدز متاسف است اما این قضیه ربطی به تولیدات این کنسرن ندارد.
کمیته سازماندهی بر علیه خطرات کنسرن بایر
CBGnetwork@aol.com
www.CBGnetwork.de
Tel: 0211-333 911
Fax 040 – 3603 741835
اعضای کمیته:
Dr. Sigrid Müller, Pharmakologin, Bremen
Dr. Erika Abczynski, Kinderärztin, Dormagen
Eva Bulling-Schröter, ehem. MdB, Berlin
Prof. Dr. Jürgen Rochlitz, Chemiker, ehem. MdB, Burgwald
Dr. Janis Schmelzer, Historiker, Berlin
Wolfram Esche, Rechtsanwalt, Köln
Dorothee Sölle,Theologin, Hamburg (U 2003)
Prof. Dr. Anton Schneider, Baubiologe, Neubeuern
Prof. Jürgen Junginger, Designer, Krefeld